ایلیا پسر

  چند روز پيش با ايليا رفتيم آتليه كوروش دوستم تا يه چند تا عكس ازش بگيريم خلاصه اينكه براي گرفتن هفت هشتا عكس كلي داستان داشتيم مگه مينشست بقول معروفي دهني ازمو سرويس كرد كه گفتم آلانه كه از آتليه  پرتمون كنن بيرون ولي خدا شكر كوروش آدم خونسرديه وخوب تحملون كرد حالا نميدونم شايدم تو رودربايستي مونده بود كه بنده خدا چيزي نمي گفت   خلاصه كه يه چندتا عكسي كه حاضر شده براتون ميزارم بقيشم هرموقع كه رديف شد .     ...

یک هفته ای هست که ایلیا  یاد گرفته سینه خیز بره به خاطره همینم دیگه هرجا که دلش میخوادو تاحالا نمیتونسته  بره باسه خودش میره ومیاد از آشپزخونه گرفته تا اتافهای دیگه .   البته بیشتر میره  آشپزخونه دم اجاق گاز  چون نیست جلوی اجاق گاز مثله آینه میمونه وخودشو اون تو میبینه خوشش میاد خلاصه که دیگه باید  یکی همش دنبال آقا بره ومواظبش باشه یه موقع طوریش نشه. اینهفته هم که رفتیم خونه مامان هی میرفت طرف جودی  (سگ برادرم ) تا هفته پیش که نمی تونست سینه خیز بره کاری بهش نداش ولی  نمیدونم ایندفه چه گیری داده بود به این بیچاره حالا فکر کنم جودیه پیش خودش میگ...

              ...

        ایلیا یعنی اینکه خدا با من است ؛ ایلیا یعنی اینکه خدا در بیابانهای خالی از انسان نیست ایلیا یعنی اینکه خدا در جاده های تنهایو بی انتها نیست ؛ خدا در کسی است که قلبم برای اون می تپد؛  خدا در لبخندی است که ایلیا با نگاه مهربان من جانی دوباره میگیرد ؛ خدا در دستان ایلیاست دستی که بیاری میگیری در قلبی است که شاد میکنی ؛ در لبخندی است که به لب می نشانی ؛ خدا در بتکده ومسجد نیست ؛ در جشن وسروری است که بخاطره این هدیه  آسمانی بپا میکنی اونجای است که همه شادند وقلب شکسته ای نمانده ؛ حتی اگر تنهای تنها شوم بازهم خداوند بامن است چون  ایلیا با من است ؛ ایلیا جبران تمام ن...

  ایلیا امروز شروع کرد به بابا گفتن ؛ بصورت خلاصه یعنی میگه باب باب البته میدونم که هیچ رابطه ایی بین کلماتی که میگه ومن یا مامانش نمیتونه بزاره من که دیدم اینطوری ذوق زده شدم پریدم دوربین وبرداشتم وشروع کردم به فیلمبرداری.     واقعا" برام هم خیلی جالبه هم منو به تفکر وامیداره که میبینم یک انسان چطوری سیر تکاملشو داره طی میکنه یعنی جلوی چشام  ایلیا هروز که نه هر چند روز یه چیزی یاد میگیره البته بعضی از اونا رو چندروز بعد دیگه تکرار نمی کنه فکر کنم یادش میره یه موضوعی که برام خیلی جالب بود؛ واکسن زدنش بود. ما از دوماهگی اون یه جا میبردیم یعنی برای دوماهگی بعدش برای چها...

  بعداز بیمارستان رفتیم خونه مامان چون از اول هم قرار بر این بود چون ما اصلا هیچ تجربه ای نداشتیم خدا خیریش بده مامانو خیلی کمک حال بود ما حتی بلد نبودیم بچه رو بشوریم چه برسه به کارهای دیگه سر یک هفته بند ناف ایلیا افتاد وده روزش که شد بردیم پیش دکترزایمانش (دکترآرین ) برای ختنه که اونم یکهفته ایی خوب شد برای ختنه من و فرزانه موندیم بیرون  ولی دل من که داشت باگریه های ایلیا ریش ریش میشد  حالا ایلیا تازه داشت یکمقدار جون میگرفت وقیافش ازروز اول خیلی تغیر کرده بود البته حالا که به عکسهاش نگاه میکنم میبینم هر ماه قیافش فرق کرده خلاصه اینکه یکماه خونه مامان بودیم تا یواش یواش راه افتادیم  اومدیم خونه خودمون ....

                نگاه اول روز اول یعنی  روز بیست وهفتم شهریور؛ دوروز قبل شب جمعه از ماموریت خرمشهر اومده بودم به فرزانه گفتم شام بریم بیرون . رفتیم فشم جاتون خالی شام باحالی بود ولی هوا سرد بود اونقدر که پتو هم افاقه نکرد پاشدیم اومدیم خونه فرداش فرزانه افتاد شب که شد حالش بدتر شد من که فکر میکردم سرما خورده هی بهش نبات داغ میدادم که دیگه ساعت پنج شده بود دیدم مثل اینکه داستان یه چیزه دیگه است . سوار ماشینش کردمو گوله بسمت بیمارستان بردمش بخش زایمان تا اینکه ساعت هفت گفتن برو پذیرش من پرسیدم موقعشه ؟ واه چه سوالی ........ آخه بحساب خودمون سی وهشت هفته بود ولی دک...